Posts Tagged ‘druk’

Wizytówki składane

wtorek, sierpień 9, 2011 @ 02:08 PM
Author: abcwizytowki

Wizytówki składaneNiekonwencjonalnym rozwiązaniem w zakresie druku materiałów firmowych stają się wizytówki składane. Nie są jeszcze tak  znane  i rozpowszechnione jak tradycyjne wzory, ale z pewnością dokonają rewolucji w systemie rozbudowanych narzędzi marketingowych.

Charakterystycznym elementem takich wizytówek jest większa powierzchnia informacyjna sprzyjająca zaprezentowaniu bogatej oferty, grafiki, rozbudowanego obszaru kontaktowego czy  niespotykanego hasła reklamowego. Co ciekawe, tekst w takich wizytówkach umieszcza się w środku, bardzo rzadko zajmuje on wszystkie strony. Tak zaprojektowana wizytówka może być eleganckim środkiem przekazu.

Wizytówki składane budzą zaciekawienie klientów ze względu na swój niespotykany wygląd przypominający znane wszystkim bileciki z życzeniami. Mogą być foliowane lub lakierowane, poziome lub pionowe. Wartość tych oryginalnych wizytówek ciągle rośnie, stają się  pomysłem na promocję marki, produktów, usług.

Tradycyjne wizytówki odchodzą już powoli do lamusa, rynek pracy wymaga wciąż nowych rozwiązań, a umiejętność kreacji wizerunku sprzyja każdemu biznesowi.

off

Elemantarz DTP

poniedziałek, maj 30, 2011 @ 02:05 PM
Author: abcwizytowki

Elementarz DTP – czyli jak przygotować pracę do druku offsetowego.

Przygotowując kilka pierwszych prac do druku warto poprosić o zweryfikowanie pliku który przygotowaliśmy osobę doświadczoną lub drukarnię w której zamierzamy zlecić produkcję. Jeśli poinformujesz drukarnię, że jesteś nowicjuszem na pewno obejrzą pracę bardziej wnikliwie i poinformują o ewentualnych błędach, które na tym etapie łatwo jest usunąć. Poniżej kilka elementarnych zasad dotyczących przygotowywania pracy do druku:

1. Bardzo ważne jest aby praca była przygotowana w kolorystyce CMYK lub Pantone (w zależności od tego jak ma być wydrukowana). Błędem jest oddawanie pracy do drukarni w kolorystyce RGB. Aby praca była w odpowiedniej  kolorystyce musi być przygotowana w programach do tego przeznaczonych (profesjonalne programy do grafiki). W programach biurowych typu Word lub PowerPoint nie ma możliwości poprawnego zadania kolorów do druku (te programy służą do innych celów).

2. Wszystkie teksty (fonty) powinny być zamienione na krzywe. Jeśli w naszej pracy będą użyte fonty, których drukarnia nie posiada mogą one zostać zamienione na inne i w ten sposób praca się „rozsypie”.

3. Czarne teksty i cienkie linie w kolorze czarnym powinny być tylko z koloru czarnego a nie z CMYKa ponieważ podczas druku będzie problem ze „spasowaniem” kolorów.

4. Zdjęcia i inne obiekty bitmapowe powinny mieć rozdzielczość minimum 300 dpi przy rozmiarze 1:1. Nawet jeśli na naszym monitorze zdjęcie zdjęcia wyglądają ładnie a mają mniejszą rozdzielczość niż 300 dpi w druku wyjdą nieostre. Wynika to z tego że poprawnego wyświetlenia zdjęcia na monitorze wystarczy 72 dpi.

5. Jeśli grafika po wydrukowaniu pracy ma dochodzić do jej krawędzi w projekcie te elementy należy wyciągnąć na spad czyli minimum 2 mm poza obszar formatu netto (formatu po przycięciu).

6. Teksty powinny być odsunięte od krawędzi publikacji  minimum 4 mm (margines)

7. W przypadku dokumentu wielostronicowego (np. broszury, książki) kolejne strony dokumentu najlepiej dostarczyć w jednym pliku (np. PDF) jedna po drugiej aby uniknąć błędów w kolejności.

off

Rodzaje papierów

piątek, maj 27, 2011 @ 03:05 PM
Author: abcwizytowki

Papier – wyrób papierniczy w postaci arkusza lub wstęgi w zwoju, otrzymany ze spilśnionych surowców włóknistych z odpowiednimi dodatkami, w którym podstawowymi surowcami są: m.in. masa celulozowa, ścier drzewny i makulatura oraz substancje pomocnicze: wypełniacze, barwniki, kleje itp., w zależności od przeznaczenia i rodzaju papieru.

Papier czerpany – papier ręcznie produkowany z arkuszach, metodą czerpania gęstym sitem z kadzi z zawiesiną wodną rozdrobnionych, odpowiedniej długości włókien bawełny, lnu, konopi, odwodnienie i wysuszenie tej masy, bez wypełniaczy, mocno zaklejony w masie, charakteryzujący się matową powierzchnią i nieregularnymi falistymi brzegami.

Papier ekologiczny – papier, produkowany wyłącznie z makulatury bez stosowania chemicznych środków wybielających, a zanieczyszczenia usuwane są metodami zmydlania i wielokrotnego wymywania wodą, zaklejony skrobią i kalafonią w masie i powierzchniowo.

Papier matowy (maszynowo gładzony) – papier, którego wilgotna wstęga, w końcowej części maszyny papierniczej, przepuszczona między specjalnymi walcami metalowymi, uzyskuje gładką matową powierzchnię, a przy papierze powlekanym mieszankami pigmetowo-klejowymi, dodatkowo gładzony, uzyskuje dodatkowe zalety techniczne.

Papier metalizowany – podłoże papieru uszlachetnione powierzchniowo metodą „napylania” natryskowego w próżni zdyspergowanych tlenków metali, np. aluminium, uzyskując tzw. papier srebrny, przy brązie, tzw. papier złoty oraz dodatkowo pokryte farbą transparentną lub lakierem. Drugą metodą uzyskiwania papieru metalizowanego jest metoda transferowa tzn. przetłaczania warstwy metalu z folii nośnej.

Papier objętościowy, papier pulchny – rodzaj papieru drukowego charakteryzujący się luźną strukturą w masie, o pozornie większej gramaturze, niepowlekany, zaklejony powierzchniowo, o dobrej drukowności, stosowany przede wszystkim do drukowania broszur i książek.

Papier offsetowy – rodzaj papieru drukowego, mocno zaklejony w masie i powierzchniowo, charakteryzujący się dużą stabilnością wymiarową, odpornością na zrywanie powierzchniowe, małym stopniem pylenia, przeznaczony do drukowania offsetowego.

Papier samokopiujący – papier przeznaczony do uzyskiwania kopii, za pomocą mechanicznego nacisku na komplet arkuszy, które pokryte odpowiednimi warstwami z mikrokapsułkami jedno- lub dwustronnie, zapewniają w zależności od styku powierzchni, oddanie i pobranie zapisu.

Papier samoprzylepny – podłoże papierowe jednostronnie powleczone, tworzące powierzchnię w zależności od potrzeb od matowej do wysokiego połysku, natomiast po drugiej stronie (spodniej), pokryte warstwą klejową, przeważnie kauczukową lub polioctanu winylowego, z zabezpieczeniem antyadhezyjnym z papieru silikonowego.

Papier satynowany – rodzaj papieru drukowego, produkowany z mieszaniny masy celulozowej i włókien tworzyw syntetycznych, zawierający co najmniej 20% tworzyw sztucznych, charakteryzujący się wysokimi właściwościami mechanicznymi, wodoodpornością, nieprzezroczystością, brakiem pylenia itp.

off

Słownik poligraficzny

piątek, maj 27, 2011 @ 03:05 PM
Author: abcwizytowki

Apla – w poligrafii termin ten odnosi się do ilości farby drukowej. Jest to jednolite tło, nałożone jedną farbą dowolnego koloru w ilości dokładnie 100 procent. W przeciwieństwie do rastra apla to pełne krycie powierzchni.

Bigowanie – inaczej przygniatanie, odciskanie rowków (bigów) na papierze lub kartonie, aby ułatwić jego załamywanie. Proces ten może się odbywać przy pomocy big zamocowanych w wykrojnikach a te z kolei umieszczane są w maszynach, taśm nagniatających montowanych na cylindrach dociskowych maszyn offsetowych lub ręcznie za pomocą kostek introligatorskich. Bigowanie jest niezbędne aby grubsze papiery uzyskały estetyczną linię zgięcia.

Blacha – inaczej matryca. Forma służąca do wykonywania odbitek.

CMYK – zestawienie czterech kolorów farb drukarskich stosowanych w poligrafii. O zestawie tych kolorów mówi się również barwy procesowe lub kolory triadowe (kolor i barwa w jęz. polskim to synonimy). CMYK to jednocześnie jedna z przestrzeni barw w pracy z grafiką komputerową. Skrót CMYK powstał jako złożenie pierwszych liter angielskich nazw kolorów oprócz koloru czarnego, z którego wzięto literę ostatnią, ponieważ litera B jest skrótem jednego z podstawowych kolorów w analogicznym skrócie RGB. (Inne, mniej popularne i chyba mniej przekonujące rozwinięcia skrótu K to Key color, Karbon lub Kontur.) Skrót ten oznacza: Cyan – jasnoniebieski, Magenta – fioletowy, Yellow – żółty, Black – czarny.

Deadline – ostateczny termin wykonania produkcji.

Densytometr – przyrząd przeznaczony do pomiaru gęstości optycznej, w świetle odbitym lub przepuszczonym.

DTP – (Desktop publishing) termin oznaczający czynności związane z przygotowaniem na komputerze materiałów, które zostaną powielone metodami poligraficznymi. Inaczej mówiąc DTP jest to komputerowe przygotowanie do druku, od stworzenia projektu, po zastosowanie naświetlarek, czy maszyn drukarskich.

Druk – wielokrotne odbicie obrazu z formy drukowej na podłoże drukowe (np. na papier). Potocznie nazywana drukiem jest również każda kopia, czyli odbitka drukowa.

EPS – format pliku grafiki komputerowej, stworzony przez Adobe Systems Inc., zapisany w języku PostScript, mogący zawierać także całą stronicę w postaci danych, takich jak: np. krzywe Bezier`a, fonty, mapy bitowe; skrót od ang. Encapsulated PostScript.

Falcowanie – załamywanie, składanie arkusza. Załamywanie może być jednokrotne lub wielokrotne, na różne sposoby (w różnych kierunkach), wykonywane w celu osiągnięcia docelowego formatu i liczby stron składki. Np. trzykrotne złożenie na pół arkusza daje składkę szesnastostronicową. Miejsce zgniecenia arkusza (falc) staje się krawędzią.

Foliowanie (laminowanie) – polega na pokryciu powierzchni druku folią z tworzyw sztucznych. Dzięki foliowaniu zadrukowana powierzchnia uzyskuje dodatkowe walory estetyczne, zastaje też usztywniona i zabezpieczona przed działaniem mechanicznym, chemicznym, promieniowaniem UV, wilgocią. Foliowanie odbywa się w laminatorach z użyciem kleju na zimno (foliowanie na zimno) lub na gorąco (foliowanie na gorąco).  Foliować można powierzchnie jednostronnie lub dwustronnie (czyli folia występuje z jednej strony powierzchni foliowanej lub po obu jej stronach).

Grafika wektorowa – grafika utworzona „w krzywych”. Cechą charakterystyczną grafiki wektorowej jest to, że niezależnie od skalowania elementu, jego linie i kształty pozostają ostre i wyraźne, w przeciwieństwie do grafiki rastrowej, która podczas skalowania traci jakość. Grafika wektorowa jest najbezpieczniejszym sposobem tworzenia logo firmy lub innych elementów graficznych. Najpopularniejszymi programami do tworzenia grafiki wektorowej są CorelDraw oraz Adobe Illustrator.

Gramatura papieru – masa 1 m2 arkusza wyrażona w gramach wyrobu papierniczego, włókienniczego, a także tworzyw sztucznych w arkuszach. Pośrednio parametr ten przekłada się na grubość arkusza.

Impozycja – montaż elektroniczny, odpowiednie ułożenie na arkuszu drukarskim całego obrazu (kilku użytków lub stron składki) przeznaczonego do druku wraz z niezbędnymi oznaczeniami potrzebnymi podczas procesu druku i po wydrukowaniu. Impozycja jest procesem żmudnym, a w wypadku ręcznego wykonywania podatnym na błędy. Dlatego powstało wiele samodzielnych programów, które pozwalają na automatyzację impozycji plików zapisanych w wielu różnych formatach graficznych.

ISBN – międzynarodowy symbol literowy, stosowany z układem dziesięciu cyfr, jako kod identyfikujący, określający wydanie książki lub broszury. Nadawany i rejestrowany w Polsce przez Bibliotekę Narodową. Skrót od ang. International Standard Book Number.

ISSN – międzynarodowy symbol literowy stosowany z układem ośmiu cyfr, jako kod identyfikujący wydawnictwo ciągłe, np. seryjne czasopismo. Nadawany i rejestrowany w Polsce przez Bibliotekę Narodową. Skrót od ang. International Standard Serial Number.

Kaszerowanie – uszlachetnianie wyrobu papierniczego poprzez oklejanie cienkim papierem (niezadrukowanym lub zadrukowanym) papieru znacznie grubszego, kartonu, tektury falistej itp. w celu wzmocnienia tego podłoża, uzyskania efektu zdobiącego lub wymaganego technologicznie. Termin odnosi się także do oklejania papierem całych powierzchni z tworzyw sztucznych. Typowym przykładem kaszerowania w celach dekoracyjnych jest oklejanie cienkim, zadrukowanym ozdobnie papierem powierzchni tektury falistej przeznaczonej na opakowania produktów, których nie da się bezpośrednio zadrukować na maszynie drukarskiej z powodu jego grubości oraz wewnętrznej struktury.

Makieta – projekt układu graficznego (typograficznego) publikacji, wykonanej jako wzorzec do formowania (łamania) poszczególnych stronic druku.

Mora – prążki mory w poligrafii, grafice komputerowej i fotografii to niepożądany efekt. Mora to pewien rodzaj układu prążków powstałego na skutek interferencji (nakładania się) dwóch siatek linii obróconych o pewien kąt lub poddanych deformacji (zniekształconych względem siebie).  Aby mora ta była jak najmniejsza, kąty rastra obraca się względem siebie.

Uciążliwa postać mory powstaje również podczas skanowania druków sporządzonych rastrem klasycznym, gdzie na istniejącą drobną morę nakłada się w równomierny układ pikseli uzyskanego obrazu bitmapowego. Zaś kolejny wzrost mory następuje przy tworzeniu z takich skanów obrazu drukowego.

Narząd –  przygotowanie maszyny drukarskiej do rozpoczęcia drukowania nakładu. Na narząd składają się m.in.: założenie formy drukowej na maszynę, spasowanie kolorów oraz ustawienie właściwego wydatku farby. Narządowi towarzyszy wykonanie serii druków próbnych. Koszt narządu jest jednym z najważniejszych składników kosztów zlecenia druku, obok kosztu wykonania formy drukowej oraz kosztu druku pojedynczego egzemplarza.

Oprawa introligatorska – sposób wykończenia wielostronicowej publikacji poligraficznej (np. czasopisma, książki, kalendarza, albumu), a także każdego innego wielostronicowego wytworu papierniczego niezadrukowanego lub zadrukowanego (np. zeszytu, notesu, bloku rysunkowego) polegający na trwałym połączeniu kart wnętrza wyrobu z okładką.

Pantone – system barw drukarskich opracowanych przez firmę Pantone, w których kolory oznaczane są numerem. Kolory z palety Pantone nie zawsze mają odwzorowanie w systemach CMYK i RGB

Paser – punktura, element graficzny, zazwyczaj w postaci krzyżyka w kole, służący jako „celownik” w druku barwnym w celu dokładnego nanoszenia kolejnych kolorów (czyli kolejnych farb drukarskich) w to samo miejsce. Stanowi miejsce kontroli i punkt odniesienia przy montażu klisz, wykonywaniu odbitek próbnych oraz w samym druku. Identyczne pasery i w tych samych miejscach znajdują się na obrazie strony w każdym z kolorów farby drukarskiej. Punktury umieszcza się na marginesie danego arkusza i odcina wraz z nim po wydrukowaniu danej pracy.

PDF – format pliku graficznego, stworzony przez Adobe Systems Inc. mogące zawierać całą stronicę lub publikację, a ich przeglądanie i dalsza reprodukcja wymaga jedynie posiadania odpowiedniego interpretera, wbudowanego w RIP lub programu Adobe Acrobat. Skrót od ang. Portable Document Format.

Poligrafia – jest dziedziną techniki zajmującą się procesami wytwarzania druków. Obecnie osiągnęła etap przemysłowy, którego rozwój zachodzi w bardzo szybkim tempie. Przemysł poligraficzny jest szczególną dziedziną produkcyjną – obejmuje on opracowywanie wzorców (form drukowych) oryginałów tekstowych i rysunkowych, i drukowanie za ich pomocą kopii, w większości na potrzeby masowego odbiorcy. Poligrafia to słowo pochodzenia greckiego, w tłumaczeniu znaczy „wielokrotne pisanie”.

Portfolio – zbiór prac (dorobek) wykonanych przez daną agencje lub artystę.

Proof – odbitka próbna stanowiąca wzór kolorystyczny dla materiałów drukowanych. Wykonana na specjalnie skalibrowanych urządzeniach aby odzwierciedla obraz rastra drukarskiego.

Raster – obraz dający efekt półtonów składający się z drobnych jednotonalnych kropek.

Rozbarwienie – separacja, wyciąg barwny. Jest to zmiana danych graficznych kompozytowych, czyli takich, gdzie elementowi obrazu przypisane są łącznie wartości w jakimś modelu barwnym (np. RGB, Lab, CMYK) na osobne obrazy w odcieniach szarości, odpowiadające poszczególnym farbom drukarskim (najczęściej CMYK). Niekiedy rozbarwieniem nazywa się sam proces konwersji danych barwnych do modelu CMYK. Rozbarwienie jest również stosowane na określenie gotowych form kopiowych (filmów) służących do drukowania.

Składka – zadrukowany arkusz papieru albo kartonu złamany jedno- lub wielokrotnie do określonego formatu.

Spad – pole druku, które wychodzi poza obszar publikacji i jest przeznaczone do odcięcia. Stosowany, aby obszar druku dochodził do krawędzi po obcięciu arkusza. Format netto to format końcowy pracy. Obszar poza formatem netto czyli spad zostaje obcięty.

Sztancowanie – inaczej wykrawanie, to czynność introligatorska polegająca na wycinaniu kształtu za pomocą wykrojnika przy użyciu dużej siły docisku. Dzięki wykrawaniu możemy wycinać skomplikowane kształty, których nie można uzyskać za pomocą zwykłego krojenia na gilotynie introligatorskiej. Przy sztancowaniu można zastosować różnego rodzaju noże: do cięcia, bigowania, perforowania. Przy pierwszej produkcji trzeba wykonać specjalny wykrojnik, który będzie można wykorzystywać wielokrotnie przy dodrukach danej pracy.

Tinta – powierzchnia zadruku w mniej niż 100% pokrycia kolorem, najczęściej delikatne pokrycie jakimś kolorem (stosowana jako tło, na którym drukuje się ciemniejszą farbą tekst lub inne elementy).

Użytek – jedna kopia pracy lub części, która mieści się na arkuszu drukarskim. Jeśli forma pracy jest mniejsza niż arkusz przygotowuje się kilka użytków, np. na arkuszu B3 mieszczą się 2 użytki A4.

Znaczniki cięcia – oznaczenie graficzne na arkuszu wskazujące miejsce w którym ma być odcięty spad (margines). Znaczniki cięcia wskazują docelowy format pracy, czyli format netto.

Wzornik kolorów – paleta zadrukowanych na papierze wzorcowych próbek kolorów, najczęściej systemów Pantone oraz mieszanek składowych CMYK, służąca m.in. drukarzowi do odwzorowania konkretnego koloru farby. Wzornik kolorów jest również niezbędny grafikowi przy projektowaniu danej publikacji ponieważ monitory nie oddają w pełni kolorów jakie uzyskamy po wydrukowaniu ich w drukarni.

off

Sitodruk

poniedziałek, marzec 28, 2011 @ 11:03 PM
Author: abcwizytowki

Sitodruk jest metodą umożliwiającą jedno- lub wielokolorowe nadruki na różnych powierzchniach, w tym na tkaninie, tworzywie sztucznym, papierze, ścianie – a więc praktycznie na każdej powierzchni płaskiej. Jest metodą bardzo ekonomiczną i najprostszą spośród znanych technik drukarskich.

Wywodzi się z krajów Dalekiego Wschodu, szczególnie z Japonii, gdzie już w XVII wieku tą metodą ozdabiano kimona. W uproszczeniu można powiedzieć, że sitodruk jest prostokątną ramą z napiętą na niej siatką (pierwotnie z włosów, nici jedwabnych, a obecnie z nylonu, poliestru lub metalu) z szablonem. Szablon, najczęściej z materiału poliestrowego, tworzy utwardzona emulsja światłoczuła, która nie przepuszcza farby w określonych miejscach. Szablon zostaje poddany silnemu naświetleniu, w trakcie którego miejsca osłonięte przez diapozytyw (wzorzec) nie otrzymując wiązki światła zostają wypłukane, pozostałe zaś stworzą barierę dla farby.

W procesie drukowania farba jest rozprowadzana po sicie specjalnym raklem (przecierakiem) i przeciskana bezpośrednio na podłoże drukarskie. Należy dodać, że każdy kolor wymaga odrębnego szablonu i kolejnego cyklu pracy.

W technice sitodruku stosuje się farby wysokiej jakości, odporne na czynniki atmosferyczne i chemiczne, dlatego też jest to popularna metoda drukowania plakatów reklamowych, szyldów, a także nadruków na gadżetach oraz wzorów na ubraniach i tkaninach przemysłowych. Co więcej, nie wymagają one dodatkowego zabezpieczania. Kolory są żywe, pełne, soczyste i wyraziste. Sitodruk idealnie nadaje się do tworzenia wizytówek i papierów firmowych w niskim nakładzie.

Ograniczenia sitodruku to przede wszystkim słaba możliwość drukowania drobnych detali wzoru, pasowanie kolorów oraz niska jakość bitmap (znacznie niższa niż w przypadku techniki offsetowej). Sitodruk najlepiej sprawdza się tam, gdzie wymagane jest duże nasycenie koloru, a sam druk ma być odporny na światło i inne szkodliwe czynniki.

off

Druk cyfrowy

poniedziałek, marzec 28, 2011 @ 11:03 PM
Author: abcwizytowki

Druk cyfrowy charakteryzuje się tym, że materiały przeznaczone do druku dostarczane są do urządzenia w postaci danych komputerowych, co pozwala na ich druk bezpośredni (bez konieczności stosowania form drukarskich).  Druk cyfrowy stosuje się głównie tam, gdzie nakłady są na tyle małe, że druk offsetowy jest nieopłacalny. Przy tym ostatnim lwią część kosztów stanowią matryce CTP dla każdego koloru, przygotowanie maszyny do druku oraz jej tzw. „rozjazd”, dlatego też małe serie są bardzo drogie.

Typowe zastosowania druku cyfrowego to krótkie serie materiałów na konferencje, materiały reklamowe i biznesowe, raporty, itp. oraz całe spektrum druków akcydensowych. Niestety, druk cyfrowy jest gorszej jakości niż druk offsetowy, szczególnie duże aple kolorów wychodzą bardzo kiepsko, co trzeba brać pod uwagę już w fazie przygotowania projektu, unikając po prostu jednolitego tła.

W druku cyfrowym stosuje się te same technologie introligatorskie, co w przypadku innych odmian druku.

Podsumowując: głównymi zaletami druku cyfrowego są:

  • szybka realizacja zleceń;
  • możliwość druku niewielkich nakładów;
  • opcja personalizowania nakładu (każda drukowana strona może być inna);
  • niższa cena.

Niewątpliwymi wadami druku cyfrowego są:

wyraźnie słabsza jakość w porównaniu z drukiem offsetowym oraz wysokie koszty przy dużej ilości egzemplarzy.

off

Druk offsetowy

poniedziałek, marzec 28, 2011 @ 11:03 PM
Author: abcwizytowki

Druk offsetowy jest najbardziej popularną metodą stosowaną w poligrafii. W krótkim czasie umożliwia on zadrukowanie dużej powierzchni materiału. Wynalazcą offsetu jest Niemiec Alois Senefelder (1771-1834). Jak większość wynalazków, które zrewolucjonizowały świat, również i offset zawdzięcza swoje narodziny przypadkowi i potrzebie udogodnienia sobie życia. Alois szukał sposobu na szybkie i mniej pracochłonne powielanie scenariuszy teatralnych. Użył do tego celu kamiennych płyt, na których specjalną mieszanką sadzy, mydła i wosku tworzył rysunki lub napisy. Później po zwilżeniu wodą nakładał wałkiem farbę. Farba przylegała do utworzonych taką mieszanką znaków, omijając przy tym całą resztę powierzchni. Pozwalało to na wielokrotne powielanie wykonanego tekstu. Później druk przyśpieszono jeszcze bardziej, wprowadzając z czasem prasy rotacyjne i materiały metalowe zamiast kamiennych.

Dziś stosuje się aluminiowe matryce na bębnach drukujących oraz gumę na bębnach pośrednich (mówi się wówczas o druku pośrednim). Niski koszt druku oraz wysoka wydajność sprawiają, że jest to najpopularniejszy sposób na powielanie materiału. Innym ważnym atutem jest różnorodność nośników, na których można drukować. Metodą offsetu pośredniego powstają plakaty, gazetki, ulotki, katalogi, foldery i wiele innych narzędzi reklamowych. Drukuje się także na innych niż papier materiałach, np. na gumie, folii czy plastiku.

Nowoczesne metody bezpośredniego naświetlania obrazu na matrycy z wykorzystaniem naświetlarki CTP (ang. Computer to Plate) pozwoliły na znaczne obniżenie kosztów wydruku, przyspieszając jednocześnie całą technologię i zwiększając jakość druku.

Inną odmianą offsetu jest forma drukowa, wykorzystująca jako matrycę blachę aluminiową, pokrytą emulsją światłoczułą. Matryca podlega naświetleniu w tzw. kopioramie silnym strumieniem UV. Podobnie jak w fotografii, uzyskuje się wówczas miejsca naświetlone i nienaświetlone, w których emulsja pozostała, a które są podatne na przyjmowanie farby. Metoda ta nazywana jest współczesną litografią.

Druk offsetowy charakteryzuje się tym, że koszty druku jednego arkusza są bardzo małe. Z drugiej jednak strony, koszty uruchomienia produkcji są dość duże – trzeba wykonać blachy dla każdego koloru, narządzić maszynę, zadać farbę. Dlatego czym większy nakład danej pracy, tym niższy potem koszt jednostkowy, a więc i bardziej opłacalny druk.

off